Jean 6
Les Évangiles en Corse

Ghjesù faci manghjà cinqui mila omini

Voir Jean 6.1 en vidéo

1 Dopu Ghjesù francheti u mari di Galilea, chì si chjama ancu di Tiberiada.
2 È cun eddu andaia a ghjenti accolta, parch’eddi vidiani i segni miraculosi ch’eddu facia pà i malati.
3 Ghjesù cuddeti in a muntagna è si missi à pusà quandì dà cù i so discipuli.
4 È s’avvicinaia a Pasqua, a festa di i Ghjudei.
5 Alzendu l’ochji, Ghjesù visti a folla chì vinia à truvà lu è dissi à Filippu : « induva avaremu da cumprà pani da ch’eddi manghjini ? »
6 Dicia cusì par metta lu à u provu ; chì eddu a sapia ciò ch’eddu aia da fà.
7 Filippu li risposi : « mancu dui centu pezzi d’arghjentu ùn bastariani da ch’eddu tocchi à ugnunu calcusedda di pani. »
8 Unu di i so discipuli, Andria, u frateddu di Simon Petru, li dici :
9 « ci avemu quì un zitiddoni chì t’hà cinqui pani d’orzu è dui pesci ; ma par tanta ghjenti chì sò? »
10 Ghjesù dissi : « feti pusà a ghjenti » ; chì in quiddi lochi, ci era monda arba ; cusì pusetini l’omini : sarani stati cinqui mila.
11 Tandu Ghjesù piddeti i pani, ringrazieti à Diu, i spartiti trà quiddi chì pusaiani, cù pesci quant’eddi ni vuliani.
12 È sazii ch’eddi funu, Ghjesù dissi à i discipuli : « accudditi i pani chì avanzani, ch’eddu ùn si ni perdi. »
13 Cusì fecini è cù ciò chì avanzaia di i cinqui pani d’orzu dopu manghjatu, impiitini dodici sporti.
14 A ghjenti, videndu u segnu ch’eddu aia fattu diciani : « Imbeh ! quistu hè da veru u Prufeta chì veni in u mondu. »
15 Cusì Ghjesù seppi ch’eddi aiani da vena à piddà lu da fà lu rè, è si ni cuddeti in a muntagna, solu solu.

Ghjesù marchja nantu à l’acqua

16 Ghjuntu a sera, i so discipuli faletini sinu à u mari,
17 cuddetini in una barca chì vuliani passà da mari in dà, in Cafarnau. Era aghjà notti è Ghjesù ùn era ancu vinutu à truvà li.
18 Ci era u ventu forti, è u mari si scatineti.
19 Dopu ramatu cinqui o sei chilomitri, viditini à Ghjesù chì marchjaia nantu à u mari è chì s’avvicinaia da u battellu, è ni funi intimuriti.
20 Eddu li dissi : « socu eiu ; ùn timiti. »
21 Tandu u volsini piddà in barca, è a barca tuccheti subitu duv’eddi vuliani andà.

Ghjesù, u pani di vita

22 U dopu ghjornu, a ghjenti accolta chì era firmata da mari in dà visti chì barca ùn ci ni era cà una, è chì Ghjesù ùn ci era micca cuddatu cù i so discipuli, ma chì quiddi erani partiti soli.
23 Ma ghjunsini i barchi da Tiberiada, vicinu à u locu duv’eddi aiani manghjatu u pani, da dopu chì u Signori ebbi ringraziatu.
24 Cusì, quand’ì a ghjenti visti chì Ghjesù ùn ci era, nè mancu i so discipuli, si colsini ancu eddi in i barchi è andetini in Cafarnau à circà à Ghjesù.

Voir Jean 6.25 en vidéo

25 È u truvetini da mari in dà è li dissini : « Rabbì, quandu ci sè ghjuntu quì ? »
26 Ghjesù li risposi è dissi : « a vi dicu da veru, mi circheti, ma micca par avè vistu i segni ; par avè manghjatu i pani ed essa stati sazii.
27 Ùn ci voli micca à travaddà pà u cibu chì sparisci, ma pà u cibu chì ferma in a vita eterna, quiddu chì u Fiddolu di l’Omu vi darà ; chì à eddu, u Babbu, Diu, li hà missu u so sugellu à dossu. »
28 Tandu li dissini : « è comu faremu par fà l’opari di Diu ? »
29 Ghjesù risposi è li dissi : « l’opara di Diu hè chì vo’ crerghiti in quiddu ch’eddu mandeti. »
30 Tandu li dissini : « è chì segnu miraculosu faci po tù, chì no’ u vechimi è chì no’ ti crerghimi ? Chì opara ?
31 I nostri babbi manghjetini a manna in lu disertu, com’edda hè scritta : ‘li deti pani vinutu da u celi ch’eddi manghjessini.’ »
32 Tandu Ghjesù li dissi : « a vi dicu da veru, u pani da u celi ùn lu vi deti Musè, ma hè u me Babbu chì vi dà u pani da u celi, u veru.
33 Chì u pani di Diu hè quiddu chì fala da u celi è dà vita à u mondu. »
34 Tandu li dissini : « o Signori, dà ci lu sempri issu pani. »
35 Ghjesù li dissi : « eiu socu u pani di a vita ; à chì veni ind’è mè ùn avarà fami mai, è à chì credi in mè ùn avarà mai seti.
36 Ma a vi aghju ditta : m’eti vistu è ùn criditi.
37 Tuttu ciò ch’eddu mi dà u Babbu vinarà ind’è mè, è à chì veni ind’è mè mancu u lampu fora,
38 parchì socu falatu da u celi, micca da fà u meiu u vulè, ma u vulè di quiddu chì mi hà mandatu.
39 Ed eccu u vulè di quiddu chì mi hà mandatu : chì di tuttu ciò ch’eddu mi hà datu, ch’e’ ùn ni perdi nudda, ma ch’e’ u risusciteghji l’ultimu ghjornu. »
40 []
41 È i Ghjudei diciulaiani par via ch’eddu aia dittu : « eiu socu u pani falatu da u celi. »
42 È diciani : « quissu ùn hè po Ghjesù, u fiddolu di Ghjaseppu, chì u babbu è a mamma i cunniscimu? Comu hè ch’eddu dici avà : socu falatu da u celi ? »
43 Ghjesù risposi è li dissi : « aiò ùn diciuleti trà voi.
44 Nimu pò vena ind’è mè sì u Babbu chì mi hà mandatu ùn lu ci trai, ed eiu u risuscitaraghju l’ultimu ghjornu.
45 Hè scrittu ind’è i Prufeta : ‘è sarani tutti amparati da Diu.’ À chì hà intesu u Babbu è hà amparatu da eddu veni ind’è mè.
46 Di sicuru u Babbu nimu l’hà vistu, for di quiddu chì veni da Diu, chì eddu l’hà vistu u Babbu.
47 A vi dicu da veru, à chì credi hà a vita eterna.
48 Eiu socu u pani di a vita.
49 I vostri babbi manghjetini a manna in lu disertu, è po morsini.
50 Eccu u pani falatu da u celi, da chì quiddu chì u manghja ùn morghi.
51 Eiu socu u pani vivu falatu da u celi ; à chì manghja di issu pani sarà vivu in sempiternu, è u pani ch’e’ daraghju hè a me carri, pà a vita di u mondu. »

Voir Jean 6.52 en vidéo

52 È si liticaiani i Ghjudei dicendu : « è comu pudarà po quistu dà ci a so carri da manghjà ? »
53 Ghjesù li dissi : « a vi dicu da veru, sì vo’ ùn manghjeti a carri di u Fiddolu di l’Omu è ùn biiti u so sangui, ùn aveti vita in voi.
54 À chì mastuca a me carri è bii u me sangui hà a vita eterna, ed eiu u risuscitaraghju l’ultimu ghjornu.
55 Chì a me carri hè u cibu veru, è u me sangui a bienda vera.
56 À chì mastuca a me carri è bii u me sangui stà in mè, ed eiu in eddu.
57 Com’eddu mi hà mandatu u Babbu vivu, ed eiu socu vivu par via di u Babbu, quiddu chì mastuca à mè sarà vivu ancu eddu par via di mè.
58 Eccu u pani falatu da u celi, micca com’è quiddu ch’eddi manghjetini i babbi chì sò morti ; à chì mastuca issu pani sarà vivu in sempiternu. »
59 Cusì dissi Ghjesù quand’eddu insignaia in a sinagoga in Cafarnau.

I paroli di a vita eterna

60 Tandu parechji di i so discipuli chì aiani intesu dissini : « hè dura issa parola ! Quali a pò senta ? »
61 Ma Ghjesù, chì sapia in sè stessu chì i so discipuli diciulaiani nantu à issu particulari, li dissi : « vi scandalizeghja issu discorsu ?
62 È sì vo’ vidissiti u Fiddolu di l’Omu cuddà induva eddu era prima ?
63 Hè u Spiritu, quiddu chì dà a vita, a carri ùn hè à ghjuvori micca ; i paroli ch’e’ vi aghju dittu, sò Spiritu è vita.
64 Ma ci ni hè uni pochi di voi altri chì ùn credini, chì da u principiu Ghjesù a sapia, quali eddi erani quiddi chì ùn cridiani, è quali l’aia da tradì. »
65 È dicia : « par quissa vi aghju dittu chì nimu pò vena ind’è mè, s’edda ùn li hè stata data da u Babbu. »
66 Da tandu parechji di i so discipuli si tiretini in daretu è ùn andetini più cun eddu.
67 Tandu Ghjesù dissi à i dodici : « soca vi ni vuleti andà ancu voi ? »
68 Simon’ Petru li risposi : « o Signori, ind’è quali andariami ? I paroli di vita eterna, l’ai tù
69 è noi emu cridutu è sapiutu chì tù sè u Santu di Diu. »
70 Ghjesù li risposi : « ùn socu eiu chì vi aghju sceltu, à voi, i dodici ? È trà voi ci hè un diavuli. »
71 Dicia di Ghjuda, fiddolu di Simonu Iscariotu ; chì era quiddu chì l’aia da tradì, quiddu, unu di i dodici.