Fermer le panneau de recherche

Appuyez sur Entrée pour rechercher ou ESC pour annuler.

Accueil  /  Bible  /  Les Évangiles en Corse  / Marc 5     

Marc 5
Les Évangiles en Corse


Ghjesù scunvìa un demoniu furiosu

1 Ghjunsenu da mare indà, inde a cuntrata di i Geraseni.
2 Sbarcatu ch’ellu fù Ghjesù, un omu esciutu da e tombe è pigliatu da un spiritu malignu li vense à u scontru.
3 Quell’omu s’era accasatu inde e tombe è nimu a li facia à ligallu, puru cù e catene.
4 Chì era statu à spessu impastughjatu è incatenatu, ma avia strappatu e catene è rottu e pastoghje, è nimu u pudia dumà.
5 È si ne stava ghjornu è notte pè e tombe è pè e muntagne, briunendu è lacerendusi cù e petre.
6 Videndu à Ghjesù da luntanu, corse è li s’inghjinuchjò.
7 È à voce rivolta, disse : « chì ci hè da mè à tè, o Ghjesù, Figliolu di Diu l’Altissimu ? À nome di Diu, a ti dumandu, ùn mi turmentà. »
8 Era per via chì Ghjesù li dicia : « esci da st’omu, o spiritu malignu. »
9 Ghjesù li dumandò : « cumu ti chjami ? » Ellu rispose : « u mio nome è Legione, perchè simu parechji. »
10 È u supplicava assai d’un scunvialli da u lucale.
11 Or vicinu à a muntagna, c’era una grossa banda di maghjali chì pasculavanu.
12 È i spiriti u supplicavanu dicenduli : « mandaci inde i maghjali ch’è no’ci entrimu. »
13 È Ghjesù a li cuncesse. Tandu i spiriti maligni, esciuti da l’omu, entronu inde i maghjali, a banda di guasi due mila capi, si frumbò da l’elpa è s’annegò in mare.
14 Quelli chì i facianu pasce si ne fughjinu, sparghjendu a nutizia in cita è pè a campagna è a ghjente andò à vede ciò chì era stalvatu.
15 Ghjunta duv’ellu era Ghjesù, è videndu u indemuniatu, quellu chì avia avutu addossu a legione di i demonii, chì pusava, vestutu è assinnatu, a ghjente s’intimurì.
16 I testimoni di u fattu racuntonu ciò chì era successu à u indemuniatu è quella di i maghjali.
17 È senz’altru a ghjente supplicò à Ghjesù d’andassine da i so lochi.
18 Mentre ch’ellu imbarcava, quellu ch’era statu indemuniatu li dumandava a grazia di stà cun ellu.
19 Ghjesù ùn a li cuncesse, ma li disse : « vaitine in casa toia è raconta à e to ghjente tuttu ciò chì u Signore ti hà fattu, è, cum’ellu hà avutu pietà di tè. »
20 È l’omu si n’andò, principiendu à annunzia in a Decapola, tuttu ciò chì Ghjesù avia fattu in so favore. È tutti ne eranu meravigliati.

A donna chì perdia u sangue
è a figliola di Ghjaìru

21 Ghjesù essendu vultatu [in barca] da mare in dà, un immensa folla li s’accolse in giru. Ed era vicinu à u mare.
22 È tandu ghjunse à truvallu unu di i capisinagoga chjamatu Ghjaìru, chì, à tempu vistulu, li s’inghjinuchjò à i pedi,
23 È li si ricumandò tantu, dicendu : « a mio figliola hè in puntu di morte, veni è imponili e mane ch’ella sia salva è pudè campà. »
24 È Ghjesù partì cun ellu.
È una folla maiò u seguitava stringhjenduli si.
25 È ci era una donna chì, dapoi dodeci anni perdia u sangue,
26 avia suffertu assai in manu à parechji medici è ci avia lasciatu tuttu u soiu senza riescita, chì andava ancu peghjurendu,
27 avendu intesu parlà di Ghjesù, si frafullò per da retru è li tuccò u vestitu.
28 Chì dicia : « basta ch’o’tocchi u so vestitu è saraghju salvata. »
29 U sangue cessò subitu di corre, è a donna seppe in tutta a so persona ch’ella era guarita da u so male.
30 È senz’altru, Ghjesù, chì s’avvide in ellu stessu chì una forza l’era surtita, si girò versu a folla è disse : « Quale hà toccu u mio vestitu ? »
31 I so discepuli li dissenu : « ùn vedi cumu chì a folla ti si stringhje, è dumandi : quale mi hà toccu ? »
32 Ma ellu guardava à tutti per vede quella ch’era a cagione di stu fattu.
33 È a donna intimurita è tremulone, sapendu ciò chì l’era successu, s’avvicinò, li si lampò à i pedi è li disse tutta a verità.
34 È Ghjesù li disse : « o figliola, a to fede t’hà salvatu. Vai in pace, è sìa guarita da u tò male. »


35 Mentre ch’ellu parlava, ghjunse ghjente da a casa di u capisinagoga, per dì à quellu : « a to figliola hè morta. Chì disturbi sempre u Maestru ? »
36 Ghjesù ch’avìa intesu issu discorsu disse à u capisinagoga : « ùn teme. Abbii a fede è basta. »
37 È ùn permesse à nimu di seguitallu, fora di Petru, Ghjacumu è Ghjuvanni, u fratellu di Ghjacumu.
38 Ghjunsenu in casa di u capisinagoga, è Ghjesù vide u cunbugliu, cù ghjente chì pienghjia è briunava assai.
39 Entratu ch’ellu fù, disse : « cumu hè chè voi v’affannate ? Chì hè issu cumbugliu è chì sò issi pienti ? A zitella ùn n’hè morta chì dorme. »
40 A ghjiente si ne ridia, ma ellu fenduli esce tutti, pigliò u babbu è a mamma è quelli chì l’avianu accumpagnatu, è entrò induv’ella era a zitella.
41 Pigliendu a zitella per a manu li disse : « talita cumi », ciò chì vole dì : « o zitella, ti dicu d’arrizzati ».
42 A zitella s’arrizzò subitu è viaghjò chì avìa dodeci anni. Firmonu sbalurditi da tamanta meraviglia.
43 Ma ellu li si ricumandò assai chì nimu sappia ciò chì s’era passatu è li disse di fà manghjà a zitella.

Sauf erreur, cette Bible est dans le domaine public.