1 Si messe torna a insignà, vicinu à u mare. Era avvintu da l’immensa folla è li tucchede à cullà ind’una barca ancurata in mare, mentrea ancurata in mare, mentre chì a ghjiente si fermava à orlu di mare.
Marc 2.13 Luc 5.1-5.3 Luc 8.4-8.10 Marc 3.7 Matthieu 13.1-13.15 2 L’insignava aduprendu assai e parabule è ind’u so insignamentu li dicia :
Marc 4.11 Matthieu 13.34-13.35 Marc 3.23 Matthieu 13.10 Matthieu 13.3 3 « state à sente : u seminatore partì per suminà.
Matthieu 13.26 Luc 8.5-8.8 Deutéronome 4.1 Jean 4.35-4.38 Marc 4.26-4.29 4 È mentre ch’ellu suminava, unepoche di granelle casconu à orlu di strada. Si calonu l’acelli è e si pizziconu.
Matthieu 13.19 Genèse 15.11 Matthieu 13.4 Luc 8.5 Luc 8.12 5 Ne cascò dinò inde u petricaghju, duv’ella era scarsa a terra. Nascinu subitu chì a terra ùn era fonda.
Amos 6.12 Ezéchiel 36.26 Matthieu 13.20 Luc 8.6 Ezéchiel 11.19 6 Ma à u pisà di u sole funu trascallate è si secconu per mancanza di radiche.
Jacques 1.11 Cantique 1.6 2 Thessaloniciens 2.10 Esaïe 25.4 Jérémie 17.5-17.8 7 Ne cascò dinò ind’e e spine ma e spine crescinu è l’assuffuconu è fruttu ùn ne dedenu.
Jérémie 4.3 Genèse 3.17-3.18 1 Jean 2.15-2.16 Luc 8.14 Marc 4.18-4.19 8 Ne cascò inde a terra bona è quelle spuntonu, crescinu è dedenu u fruttu. E granelle resenu u trenta u sessanta o u centu. »
Jean 15.5 Colossiens 1.6 Genèse 26.12 Marc 4.20 1 Pierre 2.1-2.3 9 È disse : « a chì hà orecchje da sente, ch’ellu senti. »
Matthieu 11.15 Marc 4.23-4.24 Marc 7.14-7.15 Matthieu 15.10 Apocalypse 3.13 10 Quand’elli funu trà elli, quelli chì eranu cun ellu è i dodici li dumandedinu di e parabule.
Matthieu 13.10-13.17 Marc 4.34 Marc 7.17 Proverbes 13.20 Matthieu 13.36 11 Ellu rispose : « a voi hè cuncessu di cunnosce u misteru di u Regnu di Diu. Ma per quelli di fora hè tuttu in parabule,
Matthieu 11.25 1 Timothée 3.7 Colossiens 4.5 1 Thessaloniciens 4.12 1 Corinthiens 5.12-5.13 12 di modu chè,
guardendu ch’elli ùn veghinu, sintendu è bè ch’elli ùn capiscanu, per ch’elli ùn si cunvertinu è avè riscattu di i so peccati. »
Esaïe 6.9-6.10 Jérémie 5.21 Esaïe 44.18 Deutéronome 29.4 Matthieu 13.14-13.15 13 È li disse : « ùn avete micca capitu sta parabula ? Allora chì ne serà di tutte l’altre !
Apocalypse 3.19 Luc 24.25 Luc 8.11-8.15 Matthieu 13.51-13.52 Marc 7.17-7.18 14 U suminatore lampa a sumente di a Parolla.
Matthieu 13.37 Marc 2.2 Marc 4.3 Matthieu 13.19 Actes 8.4 15 È quelli chì sò à orlu di strada quand’ella casca a sumente sò quelli chì sentenu a Parolla, ma subitu ch’elli l’anu intesa, ghjunghje Satana è a li caccia da u core.
1 Pierre 5.8 Apocalypse 20.10 Apocalypse 20.7 Apocalypse 20.2-20.3 Genèse 19.14 16 È quelli chì ricevenu a sumente inde u petricaghju, sò quelli chì sentenu a Parolla è l’accettanu subitu cù gioia.
Marc 6.20 Matthieu 13.20-13.21 Jean 5.35 Luc 8.13 Ezéchiel 33.31-33.32 17 Ma radiche ùn ne anu : sò ghjente di una stonda. S’elli sò tribbulati o perseguitati per via di a Parolla, inciampanu subitu.
Matthieu 12.31 Matthieu 11.6 1 Thessaloniciens 3.3-3.5 1 Jean 2.19 Jean 15.2-15.7 18 È l’altri chì ricevenu a sumente à meze spine, sò quelli chì anu intesu a Parolla,
Luc 8.14 Jérémie 4.3 Matthieu 13.22 Marc 4.7 19 ma chì si lascianu piglià da i penseri di issu mondu, da l’ingannu di e richezze, da e voglie dirraghjunate, chì suffocanu a Parolla è cusì quella ùn pò fruttà.
1 Timothée 6.17 1 Timothée 6.9-6.10 2 Timothée 4.10 1 Jean 2.15-2.17 1 Pierre 4.2-4.3 20 Quelli chì ricevenu a sumente in la terra bona, sò quelli chì stanu à sente a Parolla, chì a mettenu in pratica. È cusì danu u fruttu, à u trenta, a u sessanta o à u centu. »
Marc 4.8 Romains 7.4 Jean 15.4-15.5 Genèse 26.12 Philippiens 1.11 21 Poi li disse : « soca s’accende una lumera per mettela sottu à u bacinu o sottu à u lettu ? Ùn hè fatta a lumera per stà nant’à u candeleru?
Matthieu 5.15 Luc 11.33 Luc 8.16 Ephésiens 5.3-5.15 Esaïe 60.1-60.3 22 Chì ùn ci hè nulla di piattu chì ùn abbia da esse scupartu, ùn ci hè secretu chì ùn abbia da vene palesatu.
Luc 8.17 Actes 4.20 Psaumes 40.9-40.10 Ecclésiaste 12.14 Actes 20.27 23 A chì hà orecchje per sente, ch’ellu senti. »
Marc 4.9 Matthieu 11.15 Apocalypse 2.29 Apocalypse 2.7 Apocalypse 2.11 24 Poi li disse : « siate attenti à ciò ch’è vo’sentite : a misura ch’è vo aduprate per l’altri serà aduprata per voi è ci serà ancu u soprappiù.
Matthieu 7.2 2 Pierre 2.1-2.3 Luc 8.18 1 Jean 4.1 Jean 10.16 25 Cusì, a chì pussete li sera datu torna, è à chì ùn hà li serà cacciatu u so pocu è tantu. »
Matthieu 13.12 Luc 8.18 Luc 19.24-19.26 Luc 16.9-16.12 Matthieu 25.28-25.29 26 È disse : « u Regnu di Diu hè cum’è un omu chì sumena i sò chjosi.
Matthieu 13.24 Jean 4.36-4.38 1 Pierre 1.23-1.25 Ecclésiaste 11.6 Proverbes 11.18 27 Ch’ellu dormi o ch’ellu veghji, di notte cum’è di ghjornu, a sumente inghjerma è cresce senza ch’ellu sappii comu.
Ecclésiaste 11.5 2 Pierre 3.18 1 Corinthiens 15.37-15.38 Ecclésiaste 8.17 Jean 3.7-3.8 28 A terra da per ella produce prima l’arba, poi a spiga è a spiga, dopu, s’empie di granelle.
Marc 4.31-4.32 Philippiens 1.6 Philippiens 1.9-1.11 1 Thessaloniciens 3.12-3.13 Proverbes 4.18 29 Quandu chì u fruttu hè maturu, l’omu dà subitu di manu à a falce, ghjà ch’ella hè venuta a cugliera. »
Joël 3.13 Apocalypse 14.13-14.17 2 Timothée 4.7-4.8 Matthieu 13.30 Esaïe 57.1-57.2 30 È dicia : « à chè l’assumiglieremu u Regnu di Diu - In chì parabula u raprisintaremu ?
Matthieu 13.24 Matthieu 11.16 Luc 13.18-13.21 Lamentations 2.13 Matthieu 13.31-13.32 31 Hè cum’è una granella di senapa, chì, à u suminà, hè a più chjuca di tutte e sumente di a terra,
Esaïe 60.22 Genèse 22.17-22.18 Zacharie 12.8 Zacharie 8.20-8.23 Ezéchiel 17.22-17.24 32 poi suminata ch’ella hè, cresce è diventa più maiò chè tutta l’ortaglia. Face a fronda tantu è tantu chì l’acelli di u celu s’ascondenu in a so ombra. »
Cantique 2.3 Proverbes 4.18 Daniel 4.10-4.14 Psaumes 91.1 Esaïe 11.9 33 È l’annunziava a Parolla cù parechje parabule simule, secondu ciò ch’elli pudianu capisce.
Jean 16.12 Matthieu 13.34-13.35 1 Corinthiens 3.1-3.2 Hébreux 5.11-5.14 34 À e folle, ùn li parlava mai senza parabule. Ma solu cun elli, à i so discepuli li spiegava tuttu.
Jean 16.25 Matthieu 15.15-15.20 Matthieu 13.36-13.43 Luc 24.27 Marc 4.10 35 È quellu ghjornu, toccu a sera, li disse : « andemu da mare indà. »
Matthieu 8.18 Luc 8.22 Matthieu 8.23-8.27 Jean 6.1 Marc 6.45 36 Dopu d’avè licenziatu a folla, accumpagnonu à Ghjesù in mare cù a barca duv’ellu si truvava dighjà, è d’altre barche seguitavanu.
Marc 3.9 Marc 4.1 Marc 5.2 Marc 5.21 37 È si levò una forte tempesta di ventu. I marosuli assaltavanu a barca chì s’empiia d’acqua.
Job 1.19 Matthieu 8.23-8.24 Job 1.12 Luc 8.22-8.23 2 Corinthiens 11.25 38 Ghjesù chì era in poppa durmia nant’à un capezzale. U sveghjonu dicenduli : « o Maestru, simu persi è mancu ti ne primureghji ? »
1 Pierre 5.7 Esaïe 54.6-54.8 Esaïe 64.12 1 Rois 18.27-18.29 Psaumes 77.7-77.10 39 Arrente à u mare : « Zittu, pianta. » U ventu cascò è ci fù a bunaccia.
Psaumes 89.9 Psaumes 29.10 Psaumes 107.29 Psaumes 65.7 Job 38.11 40 Poi li disse : « chì avete à teme ? Fede ùn ne avete ancu ? »
Esaïe 43.2 Matthieu 16.8 Matthieu 14.31 Luc 8.25 Matthieu 6.30 41 Funu presi da un gran timore, dicendusi unu à l’altru : « Quale sarà quessu, chì ancu u ventu è u mare li stanu sottumessi? »
Luc 8.25 Matthieu 14.32 Psaumes 89.7 1 Samuel 12.24 1 Samuel 12.18-12.20 43 Dopu quiddi dui ghjorni, Ghjesù, da quandì dà, andeti in Galilea.
44 Chì eddu stessu aia dittu ch’ un Prufeta in la so patria unori ùn ni ricevi.
45 È puri, quand’eddu ghjunsi in Galilea, i Galilei l’accolsini,chì erani andati ancu eddi à a festa è aiani vistu tuttu ciò ch’eddu aia fattu in Ghjerusalema.
46 Cusì ghjunsi dinò in Canà di Galilea, duv’eddu aia fattu vinu cù l’acqua ; è ci era un ufficiali di u rè chì aia u fiddolu malatu in Cafarnau.
47 Intesu chì Ghjesù era ghjuntu da a Ghjudea in Galilea, quiddu andeti à truvà lu è li dumandeti ch’eddu falessi à risanà u fiddolu, chì era par mora.
48 Tandu Ghjesù li dissi : « sì voi ùn videti i segni è i miraculi, ùn cridareti ! »
49 L’ufficiali di u rè li dissi : « o Signori, fala prima ch’eddu morghi a me criatura. »
50 Ghjesù li dici : « vai puri, to fiddolu hè vivu. » L’omu criditi a parola chì Ghjesù li aia dittu è andeti.
51 È di falata i so servi u infattetini è li dissini chì u fiddolu era vivu.
52 Dumandeti à chì ora ch’eddu era midduratu ; è li dissini : « arrimani à una ora dopu meziornu, l’hè cascata a frebba. »
53 È u babbu s’avviditi ch’edda era l’ora chì Ghjesù li aia dittu : « to fiddolu hè vivu. » È criditini,eddu è tutta a so ghjenti.
54 Fù quissu u sicondu segnu miraculosu ch’eddu feci Ghjesù à u ghjunghja da a Ghjudea in Galilea.