Fermer le panneau de recherche

Appuyez sur Entrée pour rechercher ou ESC pour annuler.

Accueil  /  Bible  /  Les Évangiles en Corse  / Luc 18     

Luc 18
Les Évangiles en Corse


1 È par fà vede ch’ellu li ci vulia à pricà sempre senza scuraggì si mai, li cuntò una parabula. 2 Disse cusì : « ind’ una cità, ci era un ghjudice chì ùn avia nè timenza di Diu nè rispettu di l’omu. 3 È ci era, in quella cità, una veduva chì andava à truvallu è dicia : ‘fà mi ghjustizia contru à u me avversariu.’ 4 È quellu, par un tempu, ùn li dete capu. Ma dopu, disse da sè à sè : ‘puru ch’e’ ùn abbia nè timenza di Diu nè rispettu di l’omu, 5 li vogliu fà ghjustizia par cacciallami da l’arechje chì mi dà fastidiu issa veduva.’  » 6 È disse u Signore : « sintite ciò ch’ellu dice u ghjudice inghjustu ; 7 È Diu ùn faria po a ghjustizia à quelli ch’ellu hà sceltu è chì u chjamanu di notte è di ghjornu, l’avarà da fà aspittà ? 8 A vi dicu, li farà a ghjustizia bellu lestru, ma quand’ellu ghjunghjarà u Figliolu di l’Omu, a truvarà a fede annantu à a tarra ? » 9 È à certi chì eranu parsuasi d’esse ghjusti è disprizzavanu à l’altri, li dete issa parabula : 10 « dui omi culledenu à u tempiu à pricà, unu era Faruseu è l’altru publicanu. 11 U Faruseu, arrittu, pricava cusì in ellu stessu : ‘o Diu, ti ringraziu d’ùn esse, eiu, cum’è l’altri omi, latri, inghjusti, adulteri, o puru cum’è stu paccittore ; 12 facciu u dighjunu duie volte à sittimana, dò u decimu di tuttu ciò ch’e’ vinciu.’ 13 È u publicanu si tinia luntanu, ùn vulia mancu alzà l’ochji ver di u celu, ma si minava in pettu, dicendu : ‘o Diu, succorri mi, à mè u piccatore.’ 14 A vi dicu, quessu hè falatu ghjustificatu in casa soia è l’altru micca. Chì à chì si inalza sarà abbassatu è à chì si abbassa sarà inalzatu. » 15 È a ghjente li purtava e criature da ch’ellu e tuccassi. È videnduli, i discepuli i litticavanu. 16 Ma Ghjesù i fece vene, è disse : « lasciate ch’elli venganu duv’è mè i zitillucci è ùn li parate chì u Regnu di Diu hè da quelli chì li s’assumiglianu. 17 A vi dicu da veru, à chì ùn riceve u Regnu di Diu cum’è un zitillucciu, ch’ellu ùn ci entri. » 18 Un principale li fece una dumanda è disse : « o Maestru cusì bonu, chì ci vole ch’e’ fia par riceve a vita eterna in lascita ? » 19 È Ghjesù li disse : « comu hè chì tù mi chjami bonu ? Bonu hè Diu è basta ! 20 I cumandi i cunnosci : chì tù ùn sii adulteru, chì tù ùn tombi, chì tù un furi, chì tù ùn sii falsu tistimone, chì tù onori à babbitu è à mammata. » 21 È quellu disse : « tutti issi cumandi, l’aghju tinuti da chjucu sinu ad oghje. » 22 Sintendu cusì, Ghjesù li disse : « ti manca sempre una cosa : Tutta a to robba, vendi la è sparti trà i povari, è avarè un tisoru in celu, poi veni è suveta à mè. » 23 Intesu cusì, quellu fù afflittu chì era riccu assai.

24 Videndulu cusì, Ghjesù li disse : « cusì difficiule ch’ellu entri, à chì pussede ricchezze, in lu Regnu di Diu ! 25 Chì hè più faciule ch’ellu entri un camellu pà a cruna di l’acu cà di pudè entre un irriccu in lu Regnu di Diu. » 26 Quelli chì stavanu à sente li dissenu : « è quale pò esse salvatu ? » 27 È ellu disse : « ciò ch’elli ùn ponu fà l’omi, Diu a pò fà. » 28 È Petru disse : « mì, noi avemu lasciatu tuttu u nostru è t’avemu suvitatu. » 29 È ellu li disse : « a vi dicu da veru, à chì si hà lasciatu o casa, o moglia o fratelli o parenti o zitelli par via di u Regnu di Diu, 30 quellu sì chì ricivarà assai di di più indì issu tempu è a vita eterna in lu seculu chì vene. » 31 Ghjesù pigliò i dodici cùn ellu è li disse : « eccu, cullemu in Ghjerusaleme, è tuttu ciò chì hè statu scrittu da i prufeti pà u Figliolu di l’Omu hà da vene cumpiitu. 32 Iè, sarà datu in manu à i stranieri, sarà messu à a risa, sarà insultatu, li stupparanu addossu 33 è dopu d’avellu tribbiu di frusta, u tumbaranu, è u terzu ghjornu s’arrizzarà. » 34 Ed elli ùn capianu micca, a parolla li firmava piatta è mancu sapianu di chene si trattassi. 35 Mentre ch’ellu s’avvicinava da Ghjericcò, ci era un cecu chì circatava, pusatu à tagliu di strada. 36 Sintendu a ghjente chì passava, dumandete ciò chì ellu era. 37 Li fù dettu ch’ellu passava Ghjesù di Nazarè. 38 È briunete : « o Ghjesù, figliolu di Davide, abbii pietà di mè ! » 39 È quelli chì viaghjavanu innanzu u litticavanu, par fà lu stà zittu, ma ellu briunava ancu di più : « Figliolu di Davide, abbii pietà di mè ! » 40 È Ghjesù fece a piantata è cumandò ch’elli u li avvicinassinu, è quand’ellu fù vicinu, li dumandete : 41 « chì voli ch’e’ fia da tè ? » È quellu disse : « o Signore, ch’e’ ci vega dinò ! » 42 È Ghjesù li disse : « vedi ci dinò ! A to fede ti hà salvu. » 43 È da u dettu à u fattu quellu ci vidì è u suvitede, glurifichendu à Diu. È tutta a ghjente, videndu issi fatti, fece loda à Diu.

Sauf erreur, cette Bible est dans le domaine public.