Job 29
Vulgate

¹ addidit quoque Iob adsumens parabolam suam et dixit ² quis mihi tribuat ut sim iuxta menses pristinos secundum dies quibus Deus custodiebat me ³ quando splendebat lucerna eius super caput meum et ad lumen eius ambulabam in tenebris ⁴ sicut fui in diebus adulescentiae meae quando secreto Deus erat in tabernaculo meo ⁵ quando erat Omnipotens mecum et in circuitu meo pueri mei ⁶ quando lavabam pedes meos butyro et petra fundebat mihi rivos olei ⁷ quando procedebam ad portam civitatis et in platea parabant cathedram mihi ⁸ videbant me iuvenes et abscondebantur et senes adsurgentes stabant ⁹ principes cessabant loqui et digitum superponebant ori suo ¹⁰ vocem suam cohibebant duces et lingua eorum gutturi suo adherebat ¹¹ auris audiens beatificabat me et oculus videns testimonium reddebat mihi ¹² quod liberassem pauperem vociferantem et pupillum cui non esset adiutor ¹³ benedictio perituri super me veniebat et cor viduae consolatus sum ¹⁴ iustitia indutus sum et vestivit me sicut vestimento et diademate iudicio meo ¹⁵ oculus fui caeco et pes claudo ¹⁶ pater eram pauperum et causam quam nesciebam diligentissime investigabam ¹⁷ conterebam molas iniqui et de dentibus illius auferebam praedam ¹⁸ dicebamque in nidulo meo moriar et sicut palma multiplicabo dies ¹⁹ radix mea aperta est secus aquas et ros morabitur in messione mea ²⁰ gloria mea semper innovabitur et arcus meus in manu mea instaurabitur ²¹ qui me audiebant expectabant sententiam et intenti tacebant ad consilium meum ²² verbis meis addere nihil audebant et super illos stillabat eloquium meum ²³ expectabant me sicut pluviam et os suum aperiebant quasi ad imbrem serotinum ²⁴ si quando ridebam ad eos non credebant et lux vultus mei non cadebat in terram ²⁵ si voluissem ire ad eos sedebam primus cumque sederem quasi rex circumstante exercitu eram tamen maerentium consolator