Job 11.9
Vulgate

¹ respondens autem Sophar Naamathites dixit ² numquid qui multa loquitur non et audiet aut vir verbosus iustificabitur ³ tibi soli tacebunt homines et cum ceteros inriseris a nullo confutaberis ⁴ dixisti enim purus est sermo meus et mundus sum in conspectu tuo ⁵ atque utinam Deus loqueretur tecum et aperiret labia sua tibi ⁶ ut ostenderet tibi secreta sapientiae et quod multiplex esset lex eius et intellegeres quod multo minora exigaris a Deo quam meretur iniquitas tua ⁷ forsitan vestigia Dei conprehendes et usque ad perfectum Omnipotentem repperies ⁸ excelsior caelo est et quid facies profundior inferno et unde cognosces ⁹ longior terrae mensura eius et latior mari ¹⁰ si subverterit omnia vel in unum coartaverit quis contradicet ei ¹¹ ipse enim novit hominum vanitatem et videns iniquitatem nonne considerat ¹² vir vanus in superbiam erigitur et tamquam pullum onagri se liberum natum putat ¹³ tu autem firmasti cor tuum et expandisti ad eum manus tuas ¹⁴ si iniquitatem quod est in manu tua abstuleris a te et non manserit in tabernaculo tuo iniustitia ¹⁵ tum levare poteris faciem tuam absque macula et eris stabilis et non timebis ¹⁶ miseriae quoque oblivisceris et quasi aquarum quae praeterierint recordaberis ¹⁷ et quasi meridianus fulgor consurget tibi ad vesperam et cum te consumptum putaveris orieris ut lucifer ¹⁸ et habebis fiduciam proposita tibi spe et defossus securus dormies ¹⁹ requiesces et non erit qui te exterreat et deprecabuntur faciem tuam plurimi ²⁰ oculi autem impiorum deficient et effugium peribit ab eis et spes eorum abominatio animae